En hvað með tækifærin?

Við einblínum allt of mikið á hættur og veikleika.

Í fréttinni segir;

"Aðstandendum þessa blaðs hefur fundist að ekkert skorti á að rætt sé um þau vandamál og þær ógnir sem bíða landbúnaðarins innan Evrópusambandsins, bæði raunverulegar en ekki síður ímyndaðar".

Vandamál og ógnir, en ekkert er talað um að það verði að ræða tækifæri.

Ég held að við séum öll sammála um það að styrkir séu ekkert sérstakir og að best sé að þeir sem kaupi vöruna greiða einnig fyrir hana.

Ég ætla ekki að fjalla um hvort ég er með eða á móti aðild að ESB, en af hverju alltaf að horfa á neikvæðu hliðarnar?

Við eigum að horfa á það sem er jákvætt og býr til tækifæri.  Annars verður ekkert til. 

Nýtt blað um áhrif aðildar að ESB á landbúnað

"Hype" í ferðaþjónustu

Alltaf erum við að leita að einhverju "hype".

Ein lausn sem hentar öllum og gerir alla ríka.

Það sem við vitum flest er að það er aldrei eitt fyrirtæki eða lausn sem bjargar heiminum.

Eftir að við sáum að bankarnir á Íslandi voru ekki sjálfbærir, þrátt fyrir sögur um annað, þá sjáum við vonandi að það er ekki til ein töfralausn.

Hvert einasta fyrirtæki, ef það er sjálfbært, er töfralausn eigenda þess, birgja og viðskiptavina.

Það er nóg.

Þegar við hættum að leita að því eina sanna sem á að bjarga Íslandi, þá er okkur bjargað. 

Facebook olli vonbrigðum

Niðurlægður andstæðingur verður sjaldan góður samherji

Það er bráðgaman að fylgjast með umræðum á Íslandi hérna heima í Berlín.

Það virðist vera að það eina sem sameinar íbúa Íslands eru að kunna að deila.

Það virðist ekkert geta sameinað þjóðina.

Eigum við ekkert sameiningartákn?  Er það ekkert sem sameinar okkur?

Hvernig væri það að finna út hvað við eigum sameiginlegt.  Hverjir okkar sameiginlegu hagsmunir fyrir framtíðina eru.

Það er gott að vera ósammála og í raun stundum nauðsynlegt.

En eigum við þá að nota slæmt orðbragt eða niðurlægja andstæðingin?

Niðurlægður andstæðingur verður sjaldan góður samherji. 

Ef við þurfum að niðurlægja andstæðing, þá erum við að lýsa yfir eigin rökþrotum.  

Við þurfum að geta rætt málefni án þess að þau verði persónuleg.  

Hvort við göngum í ESB, hver verður næsti forseti, hver er í ríkisstjórn eða hvar verður virkjað á landinu eða ekki hefur heldur ekkert með okkar "persónulega" rými að gera.  

Þetta eiga ekki að vera persónuleg málefni þar sem við þurfum að tæta í okkar allt og alla sem eru ekki sammála okkur.

Hvað ætli það séu mörg góð málefni sem hafa glatast vegna deilna?

Deilur leysa engan vanda heldur búa frekar til fjöldamörg ný. 

Eitt af þessum vanda er að margir sjá ekki muninn á sér og ríkinu.  Margir halda að þeir séu hluti af ríkinu.  Við erum ekki hluti af ríkinu, heldur hluti af landsmönnum.

Við kjósum Alþingismenn, forseta og bæjar- eða sveitarstjórnarmenn.  En við ráðum ekki hvað aðrir kjósa og það eru ekki síðra fólk þó svo það kýs ekki eins og ég. 

Deilum, en gerum það málefnalega.  Aðrir geta það, af hverju ekki við? 

Mike Curb Congregation er með á hreinu:

Visit Reykjanes, Facebook og kiðlingur fæðist í Landnámsdýragarðinum

Í gær birti Reykjanesbær frétt um það að kiðlingur hefði fæðst í Landnámsdýragarðinum.

Það fannst mér skemmtileg frétt.

Ég athugaði hvort eitthvað stæði um það á facebooksíðu Visit Reykjanes.

En svo var ekki.  Allt í lagi,  það þarf ekki allt að gerast strax.

En annað sem ég tók eftir sem er ekki svo gott og það er að það hefur ekkert verið sett á facebooksíðuna síðan 12. mars á þessu ári.

Það er alls ekki nógu gott.  Það þarf að setja eitthvað allavega vikulega inn á síðuna til þess að hún nái einhverjum árangri.

Þó svo að það ekkert áhugavert er um að vera, þá er hægt að setja inn myndir eða láta vita frá menningarlegum atburðum.  Líka þá atburði sem við teljum að séu aðeins fyrir "Íslendinga".

Reykjanesbær verður að útbúa heimasíðu fyrir Landnámsdýragarðinn á ensku með myndum og upplýsingar um dýrin.  Þá getum við komið í veg fyrir svona fyrirsögn:

"The first kid is born instrument of colonization zoo".

Þegar ég reyni að finna Landnámsdýragarðinn á heimasíðu Víkingaheima, þá finn ég ekki neitt.

Visit Reykjanes þarf nauðsynlega að virkja facebook.  Núna eru aðeins 70 aðdáendur, ég legg til að þú verðir aðdáandi og mælir með síðunni fyrir vini ykkar innanlands sem erlendis.

Það er hægt að tryggja það að ekkert gerist ef ekkert er gert.  Þess vegna þarf að gera eitthvað til þess að ná árangri.

 

 

Þetta finnst mér synd

Mér finnst það mikil synd að skipið skuli verða brotið niður og búin til úr því hnífapör.

Mér leist vel á það að gera skipið að veitinga- og skemmtistað, en það gekk ekki upp.

Ég hefði ekki málað það gulllitað heldur reynt að halda því eins og það var.

En nú er nýtt tækifæri og það er að búa til hnífapör á Íslandi sem heita Þór.

Alltaf tækifæri alls staðar. 

Hinstu stundir Þórs í Helguvík

Hugmyndaríkir Húsvíkingar

Þessi hugmynd um rekstur heilsulindar á Húsavíkurhöfða er alveg frábær.

Það sem mér finnst best að öllu er að menn eru að átta sig á því að ferðamenn þurfa að staldra lengur við.

Það er ekki nóg að hafa aðeins hvalaskoðun sem ferðamenn geta farið í á ferð sinni í gegnum Húsavík.

Ferðamenn eiga að gista á Húsavík.  

Það hefur mikil uppbygging átt sér stað á Húsavík.

Boðið er upp á hestaferðir, hvalaskoðun, hvalasafn og margt fleira.

Ég er alveg viss um það að Húsavík á eftir að verða þekkt nafn í ferðaiðnaðinum.

Fyrirtæki og einstaklingar þurfa að vinna saman að því.

Einnig þarf flokkspólitík að víkja fyrir langtíma markmiðum og uppbyggingu á svæðinu. 

Hér er frétt frá Bath um bað:

Heilsulind á Húsavíkurhöfða

Suðurnesin tapa markaðshlutdeild

Það eru góðar fréttir að ferðamönnum er að fjölga á Íslandi.

Gistinóttum fjölgar því einnig samferða fjölgun ferðamanna.

Ef við horfum á fjölda gistinátta í Reykjavík, þá voru þær 104.300 og fjölgaði um 40% á milli ára á sama tímabili.

Á Suðurnesjum voru gistinætur 5.100 og fjölgaði um 15% á milli ára á sama tímabili.

Gistinætur á Suðurnesjum voru því tæp 5% af gistinóttum í Reykjavík.

Ferðamenn er stærsta hlutfall þeirra sem gista á hótelum og gistiheimilum.

Þó svo að það er fjölgun gistinátta á Suðurnesjum, þá er svæðið að tapa markaðshlutdeild.

Það verður að sporna gegn því.   

Markaðsskrifstofa Suðurnesja og fyrirtæki í ferðaiðnaði á Suðurnesjum þurfa að setja meiri kraft í samstarf sín á milli og kynna svæðið betur.  Kynningin á að láta okkur fá þá tilfinningu að Suðurnesin er einstakt svæði, eins og það er.

Það eru til mörg verkfæri sem hægt er að nota við markaðssetningu. 

Það verður að vera langtíma markmið að auka markaðshlutdeild svæðisins. 

Gistinóttum fjölgar mikið

Hvað er rétt og hvað er rangt?

Það er ekki alltaf einfalt að taka ákvörðun.  

Það eru þó alltaf að minnsta kosti tveir möguleikar í stöðunni.  Að gera það sem er "rétt" án þess að vera viss um að niðurstaðan verði góð.  Hinn möguleikinn er að gera það sem er ekki "rétt" til að fá  góða niðurstöðu.  Á ensku er þetta kallað teleological og deontological ethics.

Við höfum fengið fréttir af því að fyrirtæki og stjórnvöld hafi ekki stundað rekstur sinn eftir því sem við köllum siðferðilega rétt.  Í síðustu viku var Geir H. Haarde svo dæmdur fyrir stjórnarskrárbrot.

Að vera í forsæti fyrirtækis eða ríkisstjórnar er ekki auðvelt og það er nauðsynlegt að gera allt sem gera þarf til þess að fyrirtæki eða ríkisstjórn haldi velli.  Oft á tíðum lítum við á viðskipti og siðferði sem sinn hvorn hlutinn sem ekki er hægt að samræma (Winkler 2009).

Þeir aðilar sem hafa verið dæmdir fyrir brot sjá ekkert athugavert við það sem þeir hafa verið dæmdir fyrir.  Geir H. Haarde talaði um formbrot.  Þegar Jeffrey Skilling, fyrrverandi framkvæmdastjóri Enron, sagði á deginum þegar hann var dæmdur að hann trúði því innilega að hann væri saklaus;  I believe I am innocent (Pasha 2006).

Geir H. Haarde og Jeffrey Skilling er báðir á því máli að vegna hruns og gjaldþrots þurfti að finna einhverja til þess að kenna um hvernig fór.  Þeir forðast að vera brennimerktir sem spilltir með því að líta þannig á hlutina að verk þeirra voru eðlileg á sínum tíma (Anand et al. 2004).

Eftir því hvernig við horfum á siðferði og ákvarðanatöku geta þeir báðir haft rétt fyrir sér.  Þeir þurftu báðir að gera misgóða hluti til þess að fá góða niðurstöðu.  

Það getur verið erfitt að taka ákvörðun.  Áður en við tökum ákvörðun þurfum við að vega og meta hvað er í húfi.  Svo tökum við ákvörðun sem við erum sjálf sátt við.  

Hvort að sú ákvörðun var rétt eða röng, frá siðferðilegu sjónarhorni, er oft annarra að meta. 

 

Heimildir:

Anand, V., Ashforth, B. E. and Joshi, M. 2004. Business as usual: The acceptance and perpetuation of corruption in organizations.  Academy of Management Executive. Vol. 18. no. 2, pp. 39-53.

Pasha, S. 2006. Skilling gets 24 years. Media report. 24. October.  CNN Money.  Accessed: 17. August 2011.  http://money.cnn.com

Winkler, S. 2009. Comparison of  IFRS and US GAAP with special view on business ethics.  Bachelor thesis.  International University of Applied Sciences.  Bad Honnef, Germany.

Stefna til Strassborgar