Niðurgreiðslur til ferðamanna

Umræða um viðhald ferðamannastaða stendur nú yfir. 

Margir hafa skoðanir á því hvernig á að taka gjald fyrir viðhald þeirra til að komandi kynslóðir geti notið þeirra.

Flestar ef ekki bara allar snúast um það hvernig aðrir en þeir sjálfir eiga að borga.

Eitt eiga margar þessar hugmyndir sameiginlegt og það er að niðurgreiða komu ferðamanna á staðina.  Sjaldan hafa menn verið eins sammála um það að niðurgreiðsla sé besta lausnin. 

Ég sem hélt að ferðamenn þyrftu ekki styrk eða niðurgreiðslur til að koma til landsins og skoða náttúruperlur. 

Besta lausnin og sú eina er að rukka á staðnum þá ferðamenn sem vilja skoða og njóta náttúrunnar.

Eða hvers eiga þeir ferðamenn, innlendir og erlendir, að gjalda sem koma til landsins og ætla ekki að skoða náttúruperlur landsins?

Margir eru í Reykjavík á ráðstefnum eða hitta vini og fjölskyldu.  Aðrir eru aðeins í stoppi á milli flugferða og fara aldrei út fyrir malbikið.

Réttast væri þá að hækka gistináttagjald á gististöðum á landsbyggðinni.  En þá myndu margir hrópa "Landsbyggðaskattur".  En hann er það ekki því aðeins "útlendingar" munu borga skattinn en ekki íbúar landsbyggðarinnar.

Mikilvægast er að hugsa út frá sjálfbærni.  Það er ekki sjálfbærni að láta aðra en þá sem nota aðstöðuna borga fyrir hana. 

Niðurgreiðum eitthvað annað en fallegar náttúruperlur landsins. 

Athugasemdir

[Úrsúla Jünemann, 19.3.2014 kl. 22:02]

Ísland sem ferðaland missir allan sjarma ef út um allt verða reistar skúrir og rukkað fyrir að njóta náttúrunnar. Þetta er vont framtíðarsýn. Og ekki er viss hvort þessar peningar verða notað til viðhalds. Gróðafíkn svonefndra landeiganda er svo mikið. Við sem búum hér eiga rétt á að ferðast um landið án þess að borga fyrir. Við erum búin að borga fyrir þetta í gegnum skattana okkar.

Komugjald - má kalla það umhverfisstyrk - væri besta lausnin. Ég er viss um að allir sem koma til landsins væru meira en til að borga slík gjöld. Það þarf bara að tryggja að þessi gjöld fara í viðhald og uppbyggingu á þeim stöðum sem mest er þörf á.