Hópum er ekki vísað frá landinu.

"Vísað frá landinu", er svolítið sérstakt orðalag.

 

Það er vel þekkt út um allan heim (nema kannski á Íslandi) að ekki er pláss fyrir hópa á álagspunktum.  Hvort þar sé talað um að þeim sé vísað frá landinu efast ég ekki stórlega um heldur veit það.

 

Hótel taka ekki við þeim vegna þess að ekki er samkomulag um verð. 

 

Hópar eru oftast ekki tilbúnir að greiða viðunandi verð og þess vegna eru þeir ekki alltaf áhugaverður markhópur fyrir hótel, sérstaklega yfir háannatímann.  Þetta kemur landinu, Íslandi í þessu tilviki, ekkert við. 

Hvataferðir eru svolítið öðruvísi markhópur en ráðstefnugestir og því finnst mér áhugavert að þessum hópum sé blandað saman.  

 

Hvataferðir geta verið klæðskerasaumaðar þar sem kostnaður skiptir engu máli.

 

Ráðstefnugestir vilja oftast greiða sem minnst fyrir gistinguna því ráðstefnan kostar einnig sitt.

 

Þess vegna verður áhugavert þegar Marriott opnar við hliðina á Hörpunni.  Þá sjáum við fljótlega hvort fyrirtækin vinna saman eða hvort fyrirtækið um sig vill fá hæsta verð fyrir sinn hlut.  En það gengur oftast ekki upp.  Oftast. 

Hópum vísað frá landinu

Alveg rétt ákvörðun að slíta fundi

Ég ætla ekki að segja mikið um það sem fram fór á þessum fundi.

Ég ætla samt að segja að það alveg rétt að slíta þessum fundi og boða til annars.

Það er ekki gott að það séu deilur í svona samtökum. 

Tíminn verður vonandi notaður til að menn ræði saman og komist að samkomulagi fyrir næsta fund.

Ég vil vinna að uppbyggingu á Suðurnesjum og nenni ekki að taka þátt í starfi þar sem mesti krafturinn fer í innanhús átök.  Þá er betra að sleppa því að mæta eða taka þátt í starfinu.

Ég hlakka til að mæta á næsta fund.

Við náum aðeins að kynna Suðurnesin ef við gerum það í sameiningu.  Við þurfum ekki alltaf að vera sátt við leiðina sem er farin.  Mismunandi fyrirtæki, mismunandi hagsmunir.

Árangurinn sjáum við stundum fyrst eftir nokkur ár.

Aðalfundurinn endaði í upplausn

Neikvæðni í hagvexti

Mér finnst það ansi áhugavert að menn eru svartsýnir.

Það er mikill hagvöxtur á Íslandi í dag og virðist Ísland vera komið upp úr kreppunni.

Auðvitað eru enn gjaldeyrishöft og get ég skilið vel að þau ein geri menn neikvæða.

Þegar ég les svona, þá hugsa ég stundum um það hvort menn tali stöðuna svarta þó svo að hún sé jákvæð.

Auðvitað er frumvarp um ný sjávarútvegslög ekki til þess fallin að gera menn jákvæða í greininni.

Líklega þarf ekki heldur að byggja eins mikið og fyrir hrunið 2008 en var þá ekki byggt of mikið, eða hvað?

Ég man að fyrstu árin mín var sífellt talað um það að aldrei hefði verið byggt minna og allt væri á niðurleið.  Samt hef ég aldrei séð eins marga byggingakrana á ævinni eins og á þessum tíma.

Það getur verið að allt saman sé svart, en við hvað erum við að miða?

Stjórnendur benda á dökkar horfur

Visit Reykjanes, Facebook og kiðlingur fæðist í Landnámsdýragarðinum

Í gær birti Reykjanesbær frétt um það að kiðlingur hefði fæðst í Landnámsdýragarðinum.

Það fannst mér skemmtileg frétt.

Ég athugaði hvort eitthvað stæði um það á facebooksíðu Visit Reykjanes.

En svo var ekki.  Allt í lagi,  það þarf ekki allt að gerast strax.

En annað sem ég tók eftir sem er ekki svo gott og það er að það hefur ekkert verið sett á facebooksíðuna síðan 12. mars á þessu ári.

Það er alls ekki nógu gott.  Það þarf að setja eitthvað allavega vikulega inn á síðuna til þess að hún nái einhverjum árangri.

Þó svo að það ekkert áhugavert er um að vera, þá er hægt að setja inn myndir eða láta vita frá menningarlegum atburðum.  Líka þá atburði sem við teljum að séu aðeins fyrir "Íslendinga".

Reykjanesbær verður að útbúa heimasíðu fyrir Landnámsdýragarðinn á ensku með myndum og upplýsingar um dýrin.  Þá getum við komið í veg fyrir svona fyrirsögn:

"The first kid is born instrument of colonization zoo".

Þegar ég reyni að finna Landnámsdýragarðinn á heimasíðu Víkingaheima, þá finn ég ekki neitt.

Visit Reykjanes þarf nauðsynlega að virkja facebook.  Núna eru aðeins 70 aðdáendur, ég legg til að þú verðir aðdáandi og mælir með síðunni fyrir vini ykkar innanlands sem erlendis.

Það er hægt að tryggja það að ekkert gerist ef ekkert er gert.  Þess vegna þarf að gera eitthvað til þess að ná árangri.

 

 

Þetta finnst mér synd

Mér finnst það mikil synd að skipið skuli verða brotið niður og búin til úr því hnífapör.

Mér leist vel á það að gera skipið að veitinga- og skemmtistað, en það gekk ekki upp.

Ég hefði ekki málað það gulllitað heldur reynt að halda því eins og það var.

En nú er nýtt tækifæri og það er að búa til hnífapör á Íslandi sem heita Þór.

Alltaf tækifæri alls staðar. 

Hinstu stundir Þórs í Helguvík

Hugmyndaríkir Húsvíkingar

Þessi hugmynd um rekstur heilsulindar á Húsavíkurhöfða er alveg frábær.

Það sem mér finnst best að öllu er að menn eru að átta sig á því að ferðamenn þurfa að staldra lengur við.

Það er ekki nóg að hafa aðeins hvalaskoðun sem ferðamenn geta farið í á ferð sinni í gegnum Húsavík.

Ferðamenn eiga að gista á Húsavík.  

Það hefur mikil uppbygging átt sér stað á Húsavík.

Boðið er upp á hestaferðir, hvalaskoðun, hvalasafn og margt fleira.

Ég er alveg viss um það að Húsavík á eftir að verða þekkt nafn í ferðaiðnaðinum.

Fyrirtæki og einstaklingar þurfa að vinna saman að því.

Einnig þarf flokkspólitík að víkja fyrir langtíma markmiðum og uppbyggingu á svæðinu. 

Hér er frétt frá Bath um bað:

Heilsulind á Húsavíkurhöfða

Suðurnesin tapa markaðshlutdeild

Það eru góðar fréttir að ferðamönnum er að fjölga á Íslandi.

Gistinóttum fjölgar því einnig samferða fjölgun ferðamanna.

Ef við horfum á fjölda gistinátta í Reykjavík, þá voru þær 104.300 og fjölgaði um 40% á milli ára á sama tímabili.

Á Suðurnesjum voru gistinætur 5.100 og fjölgaði um 15% á milli ára á sama tímabili.

Gistinætur á Suðurnesjum voru því tæp 5% af gistinóttum í Reykjavík.

Ferðamenn er stærsta hlutfall þeirra sem gista á hótelum og gistiheimilum.

Þó svo að það er fjölgun gistinátta á Suðurnesjum, þá er svæðið að tapa markaðshlutdeild.

Það verður að sporna gegn því.   

Markaðsskrifstofa Suðurnesja og fyrirtæki í ferðaiðnaði á Suðurnesjum þurfa að setja meiri kraft í samstarf sín á milli og kynna svæðið betur.  Kynningin á að láta okkur fá þá tilfinningu að Suðurnesin er einstakt svæði, eins og það er.

Það eru til mörg verkfæri sem hægt er að nota við markaðssetningu. 

Það verður að vera langtíma markmið að auka markaðshlutdeild svæðisins. 

Gistinóttum fjölgar mikið

Drífum þetta bara af eða bitnar það á þjónustustiginu?

Já, ferðamönnum er að fjölga.

Það er ansi ánægjulegt og skemmtilegt.

Það er samt sem áður ekki sérlega sniðugt að fá svona mörg skemmtiferðaskipt í einu.

Eins og sagt er frá í fréttinni, þá verða líklega ansi margar rútur á ferðinni með ferðamenn hingað og þangað.

Þá er spurning hvort að þjónustustigið verði lakara.  

Það má alls ekki bara drífa þetta af og láta það bitna á þjónustustiginu.

Þá getur það endað þannig að allir verða óánægðir með ferðina um Ísland.

Reynum að vinna hratt og vel en samt sem áður halda uppi góðu þjónustustigi.

Þetta er vissulega törn, en hún verður að vera með bros á vör og góðu viðmóti. 

Til lengri tíma litið er ekki sniðugt að fórna þjónustustiginu fyrir hærri tekjur til skemmri tíma. 

Lúxusvandi í ferðaþjónustu 18. júní

Nýkrónur og fjárfesting íslenskra einstaklinga og fyrirtækja

Það eru uppi hugmyndir að myntbreytingu hér á Íslandi.

Að losa landið við svokallaðar "froðueignir".

Þetta er áhugaverð hugmynd sem á sér hliðstæðu í herteknu Þýskalandi þar sem Ludwig Erhardt var skipaður fjármálaráðherra af hersetuliðinu í vesturhluta Þýskalands.  Það var engin stjórnarskrá til á þessum tíma og því enginn eignarréttur.

Gjaldeyrishöftin voru sett á, í október 2008, til þess að erlendir eigendur íslenskra króna gætu ekki skipt þeim yfir í erlenda mynt 

Síðan þá hafa íslensk fyrirtæki þurft að skipta öllum útflutningstekjum í íslenskar krónur.

Vegna þessa erfiða ástands og mikillar óvissu í efnahagsmálum hefur verið lítið um fjárfestingar.

Eru það froðueignir þegar fyrirtæki og einstaklingar hafa verið að leggja peninga til hliðar til þess að mæta óvissu?

Það er of seint að skipta yfir í nýkrónur nema að upphæðin sem skerðist er það há að þeir sem hafa verið að reyna að minnka óvissu og tryggja rekstur fyrirtækja sinna verði ekki fyrir skerðingu.

Hættan af umræðu um nýkrónur er auðvitað sú að peningar fara að leita að fjárfestingarkostum í fasteignum og öðru slíku sem verður til þess að fasteignaverð hækkar.

Er það nóg fyrir þá sem skulda mest að fasteignaverð þeirra hækkar þannig að þeir verða komnir í jákvæða eignastöðu?

Skiptir þá greiðslugeta skuldara þá engu máli?

Umræðan um nýkrónur er áhugaverð, en verði þessi hugmynd að veruleika getur hún sogið í burtu hluta af fjárfestingarfé þeirra fyrirtækja sem hafa viljað fara varlega hingað til.

Þannig gæti fjárfesting Íslendinga dregist saman enn meir því ekkert fé er lengur til og það gæti kallað á enn meiri erlenda fjárfestingu. 

Þetta er ágætis umræða, en við verðum einnig að horfa á þetta út frá fyrirtækjum sem hafa viljað fara varlega í fjárfestingum vegna efnahagsástandsins.

Við verðum að læra að betra er að eiga fyrir fjárfestingum en að taka lán fyrir henni.  Það áttum við að læra í hruninu í október 2008. 

Þau okkar sem erum á móti því hversu bankarnir eru sterkir eiga að vera ánægð með einstaklinga og fyrirtæki sem ekki skulda heldur leggja til hliðar og fjárfesta án þess að þurfa að taka mikil lán. 

Að taka sparnaðinn og kalla hann froðueign er ekki til þess að kenna okkur sparnað. 

Fjárfestingar í ferðaiðnaði kallar oft á kostnaðarsama fjárfestingu.  Þetta er langtíma fjárfesting.  Þess vegna er gott að leggja tekjur til hliðar og fjárfesta með eigin peningum til þess að tryggja áframhaldandi rekstrargrundvöll. 

Sparnaður er dyggð. 

Starfsmenn Hörpunnar þurfa að taka sig á

Ráðstefnu- og tónlistahúsið Harpa er ansi fín bygging.

Ég er samt sem áður ekki eins ánægður með starfsfólk Hörpu og hvernig það kemur fram.

Það virðist mikið vanta upp á þekkingu þeirra og reynslu.

Vísir birti frétt og vísaði í starfsmenn Hörpunnar um að hætt hefði verið að taka við bókunum vegna árshátíða fyrirtækja.  Var það vegna kvartanna gesta sem voru á sama tíma á tónleikum með Björk og heyrðu háværa tónlist frá árshátíðinni.

Ég spyr mig, hvaða starfsmaður Hörpunnar ákveður að taka við bókun árshátíðar með tónlist um leið og Björk er með tónleika?  Það getur því miður ekki verið mjög reyndur starfsmaður, því hann tekur ekki við 2 viðburðum í einu þar sem hávær tónlist er spiluð.

Ég sendi tölvupóst á netfang Hörpunnar og bað um bæklinga þar sem kennari minn, í hótelskóla erlendis, hefði áhuga á því að koma til Íslands með bekkinn sinn og skoða Hörpuna.

Ég fékk sent umslag með 3 bæklingum á ensku um Hörpuna.  Ég get verið ánægður með það, en það sem vantaði var bréf með bæklingunum og nafn á starfsmanni Hörpunnar sem gæti sinnt okkur frekar. 

Þar sem ég hef starfað hefur þetta alltaf verið þannig.  Það er til þess að sá sem fær upplýsingar í hendurnar getur strax haft samband við einhvern sem er ábyrgur fyrir framhaldi á viðskiptunum.  Þá eru viðskiptin einnig strax orðin persónulegri, en það er mikilvægt í viðskiptum.

Ég sendi því tölvupóst og spurði við hvern ég ætti að tala við.  Ég fékk svar um hæl, sem var ekki staðlað, þar sem ég var kallaður Júlíus.  Hvað sgir það okkur um fagmennsku? 

Nú síðast var í fréttum að konur væru með bílastæði merktar sér í bílastæðahúsi Hörpunnar.  Umræðan varð til þess að Harpan gaf út tilkynningu um það að breyta ætti bílastæðunum í "fjölskyldustæði". 

Starfsmenn höfðu ekki hugmynd um það af hverju stæðin voru merkt konum til að byrja með.  Það virðist sem þeir hafi ekki haft hugmynd um af hverju stæðin voru merkt konum.  Þeir fara í vörn og breyta stæðunum.

Starfsmenn þurfa að vita af hverju boðið er upp á þessi stæði.  Fyrir mig, sem hefur búið og starfað erlendis vissi strax af hverju stæðin voru merkt konum og blaðamenn og aðrir hefðu strax fengið traustvekjandi svar og strax gefið í skyn að ekki stæði til að breyta þeim í "fjölskyldustæði".

Það er mikilvægt að svona stórt og dýrt hús hafi reynda starfsmenn sem vita hvað þeir eru að gera.  Það verður að vera krafa eigenda hússins.